Erediensten april
Nieuws van de commissie Erediensten: (zie ook bij kopje ``Nieuws``.)
Door de commissie Erediensten in Doezum worden vieringen verzorgd in de Vituskerk. Iedere 14 dagen organiseren ze een viering.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rooster vieringen:
Datum tijd voorganger collecte
Zondag 28 april 9.30 uur Ds. T. Deelstra Opeinde: Koffie na de dienst
1. Diaconie
2. Kerk
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tip: Kunt u de dienst niet bijwonen, de dienst worden nog steeds uitgezonden via kerkdienstgemist.nl
De diensten kunnen op een later tijdstip worden terug gezien.
Collecte is in de schalen bij de deur
U kunt uw bijdrage ook overmaken op het rekeningnummer van de
Diaconie Doezum:
NL68 RABO 0323746225 onder vermelding van het doel waarvoor u geeft + de datum
en / of
Kerk:
NL 50 RABO 0373735596 t.n.v. CvK PG Doezum o. v. v. collecte d.d.
De andere zondagen ontvangt u een zondagsbrief met een meditatie; zie verderop.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
KERKDIENSTGEMIST.NL
Er staan al veel kerkdiensten op kerkdienstgemist.nl
Nu hebben de kerkrentmeesters een externe harde schijf aangeschaft waarop alle
uitgezonden diensten zijn opgeslagen.
Wanneer u een bepaalde dienst nog eens wilt zien of in bezit wilt hebben, bv. een
begrafenisdienst, dan kunt u deze opvragen bij:
Eelco van Belle. tel. 06 15068153 of via de mail:
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Diverse diensten zijn offline gehaald van kerkdienstgemist .nl
Mocht u toch alsnog de dienst nog willen zien dan kunt u een verzoek indienen bij de scriba,
de diensten worden wel opgeslagen op de harde schijf namelijk.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zondag 21 april 2024 PG Doezum.
Meditatie: Mevr. De Boer-Lodewijks
Schriftlezing: Johannes 20 : 19 – 31
Meditatie
Ergens voor Pasen kwam ik weer een verhaal tegen over het willen verklaren
van de opstanding van Jezus. Meestal duiken dit soort verhalen op rond deze
tijd. Het was een Britse kunsthistoricus die het wonder wetenschappelijk
verklaarde. Het ging over de zogeheten lijkwade van Turijn, een stuk doek
waarop een afbeelding zichtbaar is van een man, compleet met bloedsporen.
En in dit doek zou, volgens de overlevering, het lichaam van Jezus zijn gelegd
na zijn kruisiging. Andere wetenschappers hadden vastgesteld, dat dit doek
uit de Middeleeuwen komt en daarom een vervalsing is.
De Engelse historicus beweerde dat de lijkwade wel dégelijk uit Jezus’ tijd komt.
In allerlei reacties werd vervolgens weer de vloer aangeveegd met deze theorie.
En dus blijft het onduidelijk waarom en hoe Jezus’ volgelingen gingen geloven in de
opstanding.
Het wonder wordt er niet mee verklaard. En mensen blijven het maar proberen. Ze
willen zo graag weten wat daar gebeurd is. Het terugbrengen tot iets begrijpelijks, iets wat
tastbaar is. Het is een bekend menselijk verlangen.
Daarom is het verhaal van over Thomas ook zo herkenbaar, denk ik. Eerst zien, dan geloven.
Geef hem eens ongelijk. Maar sóms moet je eerst geloven, om te kunnen zien.
We hebben het grote feest van de Opstanding gevierd en gaan nu met hernieuwd
geloofsvertrouwen verder.
En dan het verhaal van de leerling Thomas. Wij kennen Thomas vooral als de
‘ongelovige Thomas’. Spraakgebruik onder gelovigen en ongelovigen......
Thomas is één van de twaalf, één van de discipelen en als wij onszelf óók tot de volgelingen
van Jezus rekenen, dan is hij ook één van ons. Met andere woorden: Thomas dat ben ik, vol
twijfel en ongeloof. Het lijkt me goed om dat zo maar eens te zeggen, dat er momenten zijn
waarop je het ziet en alles gelovig kunt be-amen èn dat er momenten zijn waarop je het
helemaal niet ziet en wanhopig denkt: ‘wat geloof ik eigenlijk nog?’ Dat komt vaak door
verschillende gebeurte-nissen, verweg of dichtbij in ons eigen leven. ‘Wat geloof ik eigenlijk
nog?’ Is dat erg, deze vraag? Ach, wat is erg – maar het is wel lastig, maar: het is geen ramp.
Sterker nog: het lijkt me zelfs onvermijdelijk. Eerlijke en gezonde twijfel.
Vroeger bestond het niet, leek het wel. Zo hoor ik het nog wel eens, vroeger was het geloof
overzichtelijker. Je mocht er in ieder geval niet over praten, over de twijfel. Nu kunnen we
het er in de kerk rustig over hebben, zonder meteen in een kramp te schieten.
Het deed mij denken aan een boek, wat ik jaren geleden heb gelezen.
Het heet: “In Babylon” en is een familiegeschiedenis, verteld door de hoofdpersoon Nathan
Hollander. Hij vertelt in dit boek over hoe hij in zijn jeugd contact had met familieleden, die
al eeuwen dood waren. Daar had hij ’s nachts hele gesprekken mee.
Toen hij aan die verschijningen vroeg of ze ook met zijn oom Herman contact maakten,
antwoordden ze dat dát niet was gelukt.
Want je moet er wel voor open staan, voor dit soort onverklaarbare ontmoetingen en oom
Herman, tja: “Herman gelooft dat iets alleen bestaat als je erin kunt knijpen.”
En daarom moest ik aan dat boek denken, aan deze oom Herman...
Alleen geloven dat iets bestaat als je erin kunt knijpen. Oom Herman is voorwaar niet de
enige. Je zal ze de kost moeten geven, de mensen die alleen voor waar aannemen wat ze
kunnen zien, wat ze kunnen aantonen, iets bestaat alleen als je erin kunt knijpen.
Maar wat mis je dan een hoop: geloof, hoop, liefde, vertrouwen, de zin van het
bestaan. De belangrijkste dingen zijn niet te bewijzen, niet uit te rekenen. Integendeel: wie
erin wil knijpen, raakt het kwijt. Als je een hard bewijs wilt van de liefde, zul je haar
verliezen. En wie alles zeker moet weten, die durft niet te hopen. Als je niet met vragen kunt
leven, ga je gebukt onder het gemis van antwoorden.
En ik weet veel te goed: geloof in God is een lastige. We leven ook in een tijd waarin dat
allesbehalve vanzelfsprekend is. Dan is het moeilijker om te geloven. Het is voor velen
verleden tijd, en wat misschien nog wel erger is: er is eigenlijk niks voor in de plaats
gekomen.
“Mensen uit het Westen voeden hun hersens, maar hun ziel sterft van de
honger,” zeggen ze in het Oosten. Voedsel voor de ziel, zielebrood voor onderweg. En
daarvoor ben je, hoop ik, hier goed. Misschien heb je juist behoefte aan een beetje geloof,
hoop, en vertrouwen. En misschien vindt je geloven best lastig.
En wil je zo af en toe ook een onsje meer zekerheid, een paar gram bewijs, iets om in te
knijpen. Dat mag, je bent in goed gezelschap.
Het gezelschap van Thomas bijvoorbeeld. Bekend als “de ongelovige Thomas”.
Maar die naam doet hem geen recht, vind ik. Net alsof er 2 soorten mensen zijn, de
gelovigen en de ongelovigen. Een onderscheid welke terroristen graag maken:
de gelovigen zijn de goeden, met een gouden toekomst en de ongelovigen, die kun je
weggooien. Een heel verkeerd begrip, lijkt mij.
Want ik denk dat ongelovig en gelovig in hetzelfde lichaam huizen, dat ze één ziel
als woonruimte delen. Het zijn twee kanten van onszelf. De gelovige in ons wil zich niet
neerleggen bij de bestaande orde. Hij wil niet samenvallen met zijn omstandigheden, met
zijn angsten, met zijn minder fraaie kanten. De gelovige in ons hoopt dat waarheid, goedheid
en schoonheid het zullen winnen van de leugen en het kwaad in onze wereld. De óngelovige
in ons, die vraagt zich ernstig af of dat wel een haalbare kaart is.
Of het allemaal wel waar is, van die God, en van een bestemming.
Of het wel waar is dat elk mens evenveel waard is in Gods ogen.
En of het goede wel zal overwinnen... En of we onszelf niet voor de gek houden.
De ongelovige in ons twijfelt, wankelt, wil zekerheid, wil meten. Hij wil niet kwetsbaar zijn of
teleurgesteld worden. Wie het niet uithoudt tussen die twee, vervalt in het radicale geloof of
ongeloof en die lijken op elkaar.
De fundamentalist, die alles zeker weet en die anderen wil verpletteren met zijn zekerheid.
Hij twijfelt niet, en dat kan hem tot een onverdraagzaam en soms zelfs gevaarlijk mens
maken. Aan de andere kant de atheïst, die het ongeloof verdedigt met verve, vaak net zo
stellig en onaangenaam.
Nee, doe mij dan maar Thomas. In hem strijden geloof en ongeloof. Thomas
betekent tweeling. Want hij hinkt op twee gedachten, hij laveert tussen geloof en ongeloof,
hij zoekt tussen vraag en antwoord. Maar Thomas is niet onnozel. Hij loopt niet zomaar
overal achteraan. Hij heeft gezien hoe het met Jezus is afgelopen, hoe het goede het
onderspit delft. Nee, vertel Thomas geen praatjes. Hij is de eerste die het moet hebben van
getuigen, want hij was er zelf niet bij toen Jezus verscheen. Wij moeten het ook geloven van
horen zeggen. Wij zijn als Thomas, want hij heeft, net zoals wij, nog niks gezien.
En ja hoor, Thomas wordt op zijn wenken bediend, Jezus verschijnt opnieuw
en toont Thomas zijn wonden. “Kom, leg je vingers maar hier, en je hand in mijn zij.” Of
Thomas die wonden ook aanraakt, vertelt het verhaal niet. Misschien hoeft hij dat ook niet
meer. Hij is het stadium knijpen voorbij. Hij heeft het gezien, en hij stamelt: “Mijn God en
mijn Heer!” Een korte, maar krachtige geloofsbelijdenis. Het is meer dan een herkenning,
het is erkennen: Dit is mijn God, Hem behoor ik toe, Ik hoor erbij.
En dit bevrijdt Thomas uit zijn wantrouwen en zijn isolement.
De opgestane Heer is herkenbaar aan zijn wonden, eigenlijk bijzonder.
Het verhaal had ook kunnen zeggen dat Jezus weer helemaal gaaf was geworden, met een
mooi en heel lichaam. Maar zijn wonden blijven juist zichtbaar. Ze zijn zelfs kenmerkend
geworden voor de overwinning.
Pasen is niet: alle leed vergeten, maar alle leed te boven.
Jezus is verheerlijkt, maar mét het leed dat Hij geleden heeft. De wonden die je in het leven
worden toegebracht, hoe pijnlijk ook, ze zijn niet het laatste.
Het laatste is dat God dit alles ten goede keert. Dit is het teken dat ons leven niet te
verwoesten is, dat het goede en ware uiteindelijk sterker zijn dan het kwaad van onze
wereld en ons leven. Dat is de boodschap van Pasen.
Wij hebben die boodschap van horen zeggen. Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven,
zegt Jezus. En het is een prikkelende vraag aan ieder van ons: durf je je toe te vertrouwen
aan dit verhaal? Durf je te geloven? En misschien is ons antwoord wel: “Ik geloof, Heer, maar
kom mijn ongeloof te hulp.” De pijnlijke plekken in ons leven, de littekens die we oplopen en
waarmee we verder moeten leven, ze zijn er en ze horen erbij.
Maar we komen er wel, niet ondanks, maar juist dankzij die littekens, net zo als Thomas...
dan wordt het toch weer een beetje Pasen. AMEN
GEBED Dankgebed-voorbeden
Here onze God,
Iedere dag opnieuw zien wij ons geconfronteerd met verdriet.
Mensen worden ziek, gehandicapt of sterven. Liefde bekoelt.
Misverstanden, ruzies drijven mensen uit elkaar.
Ouders lukt het niet om hun gezin bijeen te houden.
Oorlogen maken mensen en landen kapot. Uw aarde ziet er gebroken uit.
Soms worden we in de greep gehouden van angst, Heer, om onze geliefden en onszelf...
Maar aan de andere kant verwonderen we ons ook over de veerkracht van het leven.
Mensen vinden mogelijkheden en voelen dankbaarheid voor wat er wel is...
Mensen genezen. Mensen leren weer een beetje genieten van het leven ondanks hun
verdriet. Liefde laat zich ineens in andere dingen zien dan dat wat we verwachten. Kinderen
worden geboren, op deze aarde blijft het van leven gonzen.
Wij danken U voor de boodschap van Jezus opstanding, van leven door de dood heen. Daarin
is Uw overmacht tastbaar en zichtbaar geworden.
Daarin geeft U ons een ander zicht op deze werkelijkheid.
Doe ons geloven, God, dat de Paasmorgen niet eenmalig is geweest,
dat u steeds naar wegen zoekt om het leven te laten winnen van de dood.
Verander onze ogen, zodat wij Uw sporen van leven zien in een wereld van onrust, van
macht en onmacht.
We vragen U, God, leg bemoedigend uw hand op mensen die zonder hoop zijn, die in hun
leven de moed hebben verloren.
Wij bidden U voor de zieken, voor mensen die de gebrokenheid in hun eigen lichaam en
leven ervaren. Dat zij moed mogen houden en mensen om zich heen hebben met wie zij
vragen en vreugden kunnen delen.
Wij bidden U voor mensen die hun geliefde moeten missen, kortgeleden of al lang
geleden...rouw gaat nooit echt over, Heer
Wij bidden u ook voor mensen ver van ons vandaan, waar oorlog en wapens een dagelijks
beeld zijn. Het gaat niet om voor of tegen: wie heeft gelijk en wie niet.
Het gaat om mensen zoals wij. Zolang de onrust duurt zijn we in gedachten bij deze mensen,
Heer.
Hoor ons aan, Heer en aanvaard onze dank,
dit bidden wij U uit genade Amen.
Collectedoel hele maand april 2024 PG Doezum
1. Diaconie Kerk in Actie –ZENDING
Rwanda - Kerk als plek van hoop, hulp en verzoening
Veel daders van de genocide in Rwanda zijn inmiddels terug uit de
gevangenis. Kerken
organiseren ‘Lichtgroepen’ waar slachtoffers en daders elkaar
ontmoeten en weer leren samenleven. Zeventig procent van de jonge
Rwandese bevolking heeft de genocide niet meegemaakt. Hun probleem is gebrek
aan werkgelegenheid. Ook voor hen wil de kerk er zijn. Ze biedt jongeren praktische
trainingen aan die hun kansen op werk vergroten. Want deze jonge generatie is de
hoopvolle toekomst van Rwanda.
Meer lezen: www.kerkinactie.nl/kerkrwanda.
Rekeningnummer NL68 RABO 0323 7462 25 t.n.v. Diaconie Prot. Gemeente Doezum o.v.v.
collecte maand april 2024
2.KERK. U kunt uw bijdrage overmaken op rekeningnummer NL50 RABO 0373 7355 96
t.n.v. CvK Protestantse Gemeente Doezum o.v.v.: collecte Kerk april 2024.
OMZIEN NAAR ELKAAR
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Iedere week komt er een nieuwsbrief van de Protestantse Kerk Nederland. Hierin staan suggesties voor bv. een viering, een lied of gedicht.
Wilt u zich abonneren op deze brief? Dat kan via de onderstaande link:
https://protestantsekerk.us16.listmanage.com/subscribe?u=a3d73a0b8621c1d83e249f295&id=5bd4aa1ee1
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
|
Tips: Er wordt elke zondag om 10 uur een dienst uitgezonden vanuit een kerk in Friesland via omropFryslan.nl: zie op de site voor de liturgie en vanwaar de uitzending plaats vind.(Oecumenisch karakter) |
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voor de kinderen:
Ik Moet Weggaan Tekst & Muziek: Elly Zuiderveld-Nieman
Ik moet weggaan, Ik moet weggaan Als je dan mijn woorden leest
Ik kan echt niet blijven Weet je dat ik ben geweest
Maar ik zal een mooie brief Als je dan mijn woorden leest
In jullie harten schrijven Weet je dat ik ben geweest
Ik ben bij je, Ik ben bij je
https://youtu.be/NqC9bB9_d4E